“Ik werd onderdeel van de repressieve cultuur binnen de gesloten jeugdzorg”

Mattanja de Groot heeft als jeugdzorgwerker op heel veel verschillende groepen gewerkt en werkt het liefst binnen de gesloten setting.

Vorig jaar maakte Mattanja intern melding van een misstand binnen haar groep, en dat werd niet serieus genomen. Sterker nog, zij werd geacht de melding aan te passen. Zij realiseerde zich dat er meer dingen niet klopten, en dat zij daar soms ook aan meedeed. Dit bracht haar in gewetensnood. Zij is naar de krant gestapt omdat ze vond dat ze iets moest corrigeren.

We praten over dit proces, wat er is gebeurd, wat het voor haar heeft betekend, over reacties van collega’s, de organisatie en breder vanuit de jeugdsector. Over de machtspositie die je hebt als groepswerker, met name binnen gesloten. Over het geluid van sleutels.

Vooral ook over dat anders werken binnen gesloten afhangt van de basishouding van de groepswerkers. Je kunt gesloten jeugdzorg afschaffen, maar waar kunnen deze jongeren dan heen? Je kunt de isoleercellen sluiten, maar daarmee is de cultuur nog niet veranderd. En die cultuur is het grootste probleem.