Wow wat had ik een diepzinnig gesprek met FRISO VAN DOESBURG! Hij is als 11-jarige uit huis geplaatst, heeft daar een boek over geschreven en werkt ook als professional. Deze aflevering bevat zoveel diepgang dat ik m zelf al een paar keer geluisterd heb 🙂
Friso is scherp in zijn woorden en heeft een duidelijke mening. Tegelijkertijd vindt hij dat we onszelf niet zo serieus moeten nemen en neemt hij zichzelf ook niet zo serieus. Hij is positief over de jeugdzorg en de mensen die er werken. Tegelijkertijd heeft hij wel vraagtekens: Friso vertelt zijn verhaal omdat hij hoopt dat mensen aan het denken gezet worden.
We praten over crisissituaties, wanneer zijn die echt acuut, over het effect van een uithuisplaatsing op kinderen en ouders. Over erkenning en rouw. Over dat gedrag soms gewoon klopt in de situatie.Â
Over de nadruk op gedrag, met je blaadje naar kantoor lopen en punten krijgen, waardoor je niet zelf leert nadenken en niet weet wie je bent. Over zielige kindjes als ze 18 zijn.
Over meer luisteren naar je gevoel en minder naar je gedachten, over het leuk hebben als collega’s en met jongeren. Maak het gezellig, maak het zelf leuk!
En: we hebben iets leuks bedacht tijdens de podcast, om onze boeken als combideal aan te bieden. Bijvoorbeeld als kerst-attentie voor de mensen in je team of je organisatie. We horen het graag als je daar interesse in hebt!