Opgroeien in twee culturen, hoe is dat eigenlijk? Wat betekent dat voor de kinderen? En hoe is het voor de ouders?
Over deze thema’s ga ik in gesprek met Nurcan Akcora, zelf opgegroeid in een Turks gezin in Nederland. Zij heeft de struggle ervaren van verschillende verwachtingen binnenshuis (thuis) en buitenshuis (op school), en vertelt wat dat betekent. Nu helpt ze hulpverleners om te werken in gezinnen met een andere culturele achtergrond.
We praten over een schakelaartje binnenshuis-buitenshuis dat veel mensen hebben, over vlees en cake bij de buren brengen, over eer en schaamte, over het verschil tussen de piramides van Maslow en Pinto, ik- en de wij-cultuur, ook wel de Grofmazige en Fijnmazige cultuur, of kortgezegd de G- en F-cultuur.
Over dat intercultureel werken eigenlijk áltijd opgaat, omdat ook binnen Nederlandse gezinnen verschillende culturen zijn. Wat dat van jou als hulpverlener vraagt, hoe je deze verschillen overbrugt.
Belangrijkste tips: richt je op verbinding, op een vertrouwensband, desnoods de eerste 10 gesprekken. En stel vragen. Interculturele communicatie begint bij jou. Ben jij je bewust van je eigen normen en waarden, je eigen overtuigingen? Dat maakt het makkelijker om vragen te stellen.
Veel luisterplezier!
Benieuwd naar meer over het gedachtengoed en de uitleg van David Pinto? Is heel helpend, dus zeker kijken:
De 3-stappen methode van Pinto (basismodel interculturele communicatie)
Benieuwd naar de trainingen van Nurcan: https://demulticultuur.nl/