Jennifer Ebecilio maakte vier jaar geleden de overstap van organisatie-adviseur binnen de zakelijke wereld naar een baan als pedagogisch medewerker binnen de jeugdzorg. Nu werkt ze als jeugdbeschermer.
* klein dingetje met geluid: mijn stem echoot een deel van het gesprek. Bij Jennifer klinkt het gelukkig goed *
We praten over haar ervaringen als professional die van buitenaf de jeugdsector binnenkomt. Hoe heeft zij haar weg gevonden, wat valt haar op?
Het is een boeiend gesprek over de reis van hoofd naar hart, die ook Jennifer heeft gemaakt. Over de ervaring die voor haar cruciaal was om dingen anders te willen doen. Dat ze veel dingen heeft zien gebeuren waarvan ze dacht ‘dit kan echt niet’. En dat ze nog heel veel aan het leren is, nu ook weer als jeugdbeschermer.
We praten over de cultuur van onze jeugdsector, met de visie van een buitenstaander arbeids- en organisatiepsycholoog. Dingen die voor ons soms vanzelfsprekend zijn geworden vallen op als je met een frisse blik kijkt. En Jennifer is vrij uitgesproken: we moeten beginnen met beter luisteren, naar jongeren, naar ouders en naar elkaar. Niet alles beter weten, meer verbinden en samenwerken.