Alex de Bokx werkte als jonge man in de horeca/ evenementenbranche en hij rolde het weekend-pleegouderschap in. De manier waarop hij dat deed is de basis van wat later Dushi is gaan heten: kinderen een thuis bieden en het leven vieren.
We praten over het pad van de kinderen volgen en gewoon er-zijn, ook als het moeilijk wordt, dat boos worden erbij hoort, over het leven leven.
Over dat als je er wilt zijn voor de kinderen, dat je dan jezelf goed moet kennen en het zelf moet doorleven. Dat je als volwassene wel moet snappen hoe het voor de kinderen is, omdat je ze anders niet kunt helpen. Dat voor dit thema veel te weinig aandacht is, omdat we opgeleid worden om te doen, te handelen, te oordelen.
Dushi stelt het samen leven centraal vanuit de overtuiging dat daarin de grootste helende kracht zit. Pas vanuit rust kunnen mensen weer gaan groeien, en dat geldt dus ook voor kinderen. Zeker als die al op veel verschillende plekken zijn geweest. Ook praten we over de reden dat Dushi kiest voor kleine teams in plaats van 1-2 vaste volwassenen.
In dit gesprek vertelt Alex ook veel over zijn eigen reis, dat hij pas laat echt volwassen is geworden en wat dat hem heeft gebracht. Dat zijn niet-zorg-achtergrond dit misschien wel allemaal mogelijk heeft gemaakt. En dat maakt het soms lastig in het systeem.
Door de groei van Dushi is er meer verbondenheid gekomen met het systeem en dat is juist mooi. Want: er kan veel meer dan veel mensen denken. En dat is wat Alex graag met de wereld wil delen.
We praten ook over voorloper zijn en dat het misschien allemaal makkelijk lijkt te gaan maar dat dat zeker niet altijd zo is. Dat je lef nodig hebt om ook in de stormen te blijven staan. Over een missie die groter is dan jezelf. Hoe mooi het is als je je pad volgt vanuit je hart.
En nog veel meer… Luister dit enorm inspirerende gesprek en laat weten wat je eruit haalt!
Meer info vind je op www.dushihuis.nl